สถานที่ขอหวย วัดสังฆจายเถร 2566

สถานที่ขอหวย วัดสังฆจายเถร 2566 กราบไหว้ขอพร เทพเจ้าแห่งความอุดมสมบูรณ์ โชค ลาภ ยศ ความเจริญรุ่งเรืองดีนักแล

สถานที่ขอหวย วัดสังฆจายเถร 2566 สุพรรณบุรี นั้น เป็นหนึ่งในจังหวัดที่มีพระคู่บ้านคู่เมืองที่สำคัญ เป็นแหล่งพื้นที่ประวัติศาสตร์ที่ทรงคุณค่านับแต่โบราณกาล จนยุคปัจจุบัน มีทั้งเรื่องราวนานกาล ตำนานแห่งท้องถิ่น ที่บอกเล่ากล่าวขานยาวนานไม่รู้จบ อีกทั้งยังเป็นเมืองที่มีวัตถุมงคลชื่อดังระดับประเทศ ไม่ว่าจะเป็นพระขุนแผน พระมเหศวร

เป็นที่วัดเก่าแก่แห่งหนึ่งของจังหวัดสุพรรณบุรี จากคำบอกเล่าของชาวบ้านที่เล่าขานต่อๆ กันมาว่ามีชาวบ้านที่มาอาศัยอยู่บริเวณละแวกวัดนี้ได้ขุดค้นพบพระพุทธรูปหินทรายองค์หนึ่ง ที่มีลักษณะอ้วน จึงนำไปมอบให้แก่ท่านเจ้าอาวาสในสมัยนั้น เมื่อท่านเจ้าอาวาสเห็นก็ทราบได้ทันทีว่านี้คือ พระสังกัจจายน์ ถือว่าเป็นนิมิตหมายที่ดีเลยได้ทำการเปลี่ยนชื่อวัด จากเดิมชื่อ วัดวังฆ้อง เป็น วัดสังฆจายเถร ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

เมื่อเดินทางไปถึงวัด อันดับแรกให้เข้าไปยัง วิหารพระสังกัจจายน์ เพื่อกราบไหว้ขอพร พระสังกัจจายน์องค์ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่ง ซึ่งมีขนาดหน้าตักกว้าง 9 เมตร สูง 10 เมตร ฐานองค์พระตกแต่งลวดลาย และมีรูปปั้น 12 นักษัตร อย่างสวยงาม และภายในวิหาร สถานที่ขอหวยภาคกลาง ยังมีพระสังกัจจายน์ 8 สี ตามสีประจำวันเกิดให้กราบไหว้ขอพรอีกด้วย

ท่องเที่ยวเมืองรอง เชิงสายมูเตลู ไหว้พระขอพร สถานที่ขอหวยแม่นๆ วัดสังฆจายเถร 2566

ประวัติวัดสังฆจายเถร

ตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ.๒๔๖๔ ไม่ปรากฏว่าผู้ใดเป็นผู้สร้าง วัดสังฆจายเถร เป็นวัดเก่าแก่วัดหนึ่งจากหลักฐานมีเจดีย์ทรงปรางค์ ซึ่งสร้างมาประมาณ ๖๐๐ กว่าปี กรมศิลปกรมาจดขึ้นทะเบียนแล้ว แต่เดิมนั้นวัดนี้มีชื่อว่า”วัดวังฆ้อง” พึ่งมาเปลี่ยนเป็นวัดสังฆจายเถร ได้ประมาณ ๙๙ ปี ที่ได้ชื่อว่าวัดสังฆจายเถร คนเก่าเล่าให้ฟังว่า ก่อนที่จะเปลี่ยนชื่อวัดเป็นชื่อวัดสังฆจายเถร บริเวณวัดแห่งนี้เป็นป่ารกทึบ มีสิงห์สาราสัตว์นาๆ ชนิด อาศัยอยู่ในพื้นที่ น่ากลัวกว่าสมัยนี้ แต่เป็นธรรมดาของคนที่นับถือพระพุทธศาสนา ไม่ว่าจะอยู่ ณ สถานที่ใด หมู่บ้านใด ก็จะช่วยกันสร้างวัดวาอารามไว้ เพื่อเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ นิมนต์พระมาจำพรรษา ผัดเปลี่ยนกันมาดูแลพระบ้างดูแลวัดบ้าง มีเจ้าอาวาสคอยให้ธรรมะแก่ชาวบ้าน สมเด็จพระสังกัจจายน์ เพื่อขัดเกลากิเลสให้เบาบาง หมุนเวียนเปลี่ยนไปตามวัฎจักร ชาวบ้านละแวกนี้บางกลุ่มเป็นคนไทย บางกลุ่มเป็นคนลาวเวียง ลาวโซ่ง และคนจีน ที่มาอาศัยทำมาหากินกันในบริเวณนี้

ต่อมามีชาวจีนได้มาทำการถากถางป่าเพื่อที่จะเป็นพื้นนาไว้ทำมาหากิน ไถดินบริเวณวัดเจอพระพุทธรูปองค์หนึ่งเป็นเนื้อหินทราย มีลักษณะอ้วน ขนาดหน้าตักประมาณ ๙ นิ้ว จึงนำไปมอบให้แก่ท่านเจ้าอาวาสในยุคนั้น ท่านเจ้าอาวาสก็ทราบดีว่านี่คือพระสังกัจจายน์ ถือว่าเป็นนิมิตหมายที่ดี จึงเรียกชาวบ้านมาคุยกันว่าวัดของเรานั้นเป็นวัดเก่าแก่มีเจดีย์ทรงปรางค์เป็นหลักฐาน ฉะนั้นควรเปลี่ยนชื่อวัดเสียใหม่ให้ชื่อว่า วัดสังฆจายเถรสุพรรณบุรี เพราะพระสังกัจจายน์ที่ขุดเจอนั้น ตามประวัติทางพระพุทธศาสนาท่านเป็น พระเถระ องค์หนึ่งในสาวก ๘๐ องค์ที่เป็นพระอรหันต์ จึงได้ชื่อว่า พระสังกัจจายน์เถระ จึงได้นำชื่อของท่านมาเป็นชื่อวัด แต่ตัวหนังสืออาจผิดกัน เพราะคนในสมัยก่อนจะเขียนหนังสือตามความเข้าใจ อ่านง่าย จึงเขียนชื่อวัดว่า “วัดสังฆจายเถร” นับตั้งแต่นั้นมาก็ใช้ชื่อนี้มาโดยตลอด จนได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา ในนามวัดสังฆจายเถร มาจนถึงปัจจุบัน ประมาณ ๙๙ ปี

เคล็บลับการบูชา “พระสังกัจจายน์”
จุดธูป 3 ดอก

ดอกไม้สีขาว หรือดอกบัว 7 ดอก

บูชา 2 เวลา คือตอนเช้า และก่อนนอน

เชื่อว่าหากปิดทองที่ท้องของ “พระสังกัจจายน์” จะทำให้มีเงินทองไหลมาเทมา

ขณะอธิษฐานขอพร ให้ใช้มือขวาลูบที่ท้องของพระสังกัจจายน์เป็นวงกลม หมุนตามเข็มนาฬิกา เชื่อว่าพรที่ขอนั้นจะได้ดังหวัง